Obszerny tysiącletni gaj palmowy w Marrakeszu na południu Maroka jest w wielkim niebezpieczeństwie: niedobór wody, przyspieszona urbanizacja, ogromne projekty turystyczne i pola golfowe zagrażają przeżyciu tej oazy. Ambitny program ochrony chce temu zapobiec.
Dziesięć wieków po swoich narodzinach, ta oaza- jedno z najpiękniejszych miejsc w Maroko, cierpi dzisiaj z powodu nasilonego spustoszenia przez człowieka i klimat.
Według ekspertów ta oaza bogata w setki tysięcy palm rozciągająca się na 16 tysiącach hektarów, straciła 30 % swojej powierzchni w przeciągu 20 lat.
Eksperci podkreślają, że lokalizacja od kilkunastu lat w sercu oazy i w pogardzie dla środowiska wielkich projektów turystycznych, które pobierają ogromne ilości wody doprowadzają do degradacji plantacji i niszczą równowagę ekologiczną.
„ Przedsięwzięcia turystyczne, mimo wszystkich dobrych stron, które generują, zabierają ogromne ilości wody. To ma negatywny efekt na równowagę ekologiczną”- wyznał AFP Nour-Eddine Laftouhni, hydrolog z Wydziału Nauk w Marrakeszu.
„Osobiście uważam nieracjonalne powiększanie pól golfowych za zbrodnię”- dodaje z żalem.
Nazwane ,,miastem brunatno-czerwonym” ze względu na szczególny kolor jego zabudowań- Marrakesz jest miastem najbardziej popularnym wśród turystów i Marokańczyków.
Na szczęście dla spacerowicza miłującego przyrodę, oddalone góry, które otaczają miasto i mogą być podziwiane z centrum miasta tworzą pocztówkowy pejzaż.
Jednakże miasto liczy dziś 10 pól golfowych, w tym 2 w samym gaju palmowym i dziesiątki innych czekające na pozwolenie, nawet jeśli wykorzystują dużo wody.
Sukces turystyczny tego miejsca spowodował, że słynny Club Med buduje się z trzema basenami i swoim polem golfowym wewnątrz gaju palmowego.
Silny kontrast z tym kto sobie przypomina, że nazwa tego miasta, utworzonego w 1062 roku i zbudowanego przez Youseffa Ibn Tachfina, pierwszego władcy Almorawidów zachęca do marzeń.
„Marrakesz” pochodzi od berberyjskiego słowa „amour” który oznacza „kraj” i „Akouch” który oznacza ‘’Bóg”, co daje „ziemię Boga” czy „ziemię świętą” lub według innej lokalnej dialektyki „ziemię przejazdu”.
Ten sen wydaje się ukradziony w dobie, gdy miasto liczy ponad milion mieszkańców z olbrzymią liczbą hoteli, mnóstwem basenów i riad (tradycyjnych domów budowanych wokół wewnętrznego podwórza).
Część riad zostało kupionych i odnowionych przez rdzennych Marokańczyków i bogatych obcokrajowców popychając warstwy mniej faworyzowane populacji ku wnętrzowi miasta. Ten smutny stan rzeczy wywołuje coraz bardziej liczne uczucie żalu i nostalgii mieszkańców gaju palmowego.
„ Źródło przechodziło nawet tutaj, gdzie stoję. Przedtem był strumień. Było źródło tutaj, inne obok. W każdym miejscu wychodziły źródła. Ale od dnia, kiedy oni rozpoczęli konstruować wille i hotele woda odeszła.To koniec” - oburza się Boujemaa, mieszkaniec gaju palmowego.
Na szeroką skalę plan został stworzony dla ochrony oazy przez władze lokalne w 2007 roku, z celem zasadzenia 430 tysięcy palm w ciągu roku.
„Dzięki zakładowi przerobu zużytej wody, otwartej w 2010 roku i studni, które już funkcjonują, duże ilości wody będą dostępne”- precyzuje Abdelilah Mdidech, dyrektor programu ochrony gaju palmowego, pilotowanego przez „Fundację Mohammeda VI dla środowiska”.
Setki robotników jest codziennie aktywnych, aby zasadzić nowe palmy i utrzymać te, które się starzeją. „Mamy już 415292 młode palmy(...) i tutaj sadzonki dobrze rosną, z zielonymi liśćmi i dobrą koroną"- dodaje M. Mdidech.
Ten ostatni jest realistą ale optymistycznym: „Wiem, że nie mamy środków, zwłaszcza jeśli chodzi o wodę, aby zrobić z tego bujny gaj palmowy. Trzeba być realistą”.
„Ale dzięki temu projektowi, mogę powiedzieć, że oaza zostanie uratowana. Jestem optymistą”.
tłumaczenie z dnia 14.11.11 z fr ze strony: http://fr-ca.actualites.yahoo.com/maroc-la-palmeraie-marrakech-menacée-par-les-excès-222602146.html
Dziesięć wieków po swoich narodzinach, ta oaza- jedno z najpiękniejszych miejsc w Maroko, cierpi dzisiaj z powodu nasilonego spustoszenia przez człowieka i klimat.
Według ekspertów ta oaza bogata w setki tysięcy palm rozciągająca się na 16 tysiącach hektarów, straciła 30 % swojej powierzchni w przeciągu 20 lat.
Eksperci podkreślają, że lokalizacja od kilkunastu lat w sercu oazy i w pogardzie dla środowiska wielkich projektów turystycznych, które pobierają ogromne ilości wody doprowadzają do degradacji plantacji i niszczą równowagę ekologiczną.
„ Przedsięwzięcia turystyczne, mimo wszystkich dobrych stron, które generują, zabierają ogromne ilości wody. To ma negatywny efekt na równowagę ekologiczną”- wyznał AFP Nour-Eddine Laftouhni, hydrolog z Wydziału Nauk w Marrakeszu.
„Osobiście uważam nieracjonalne powiększanie pól golfowych za zbrodnię”- dodaje z żalem.
Nazwane ,,miastem brunatno-czerwonym” ze względu na szczególny kolor jego zabudowań- Marrakesz jest miastem najbardziej popularnym wśród turystów i Marokańczyków.
Na szczęście dla spacerowicza miłującego przyrodę, oddalone góry, które otaczają miasto i mogą być podziwiane z centrum miasta tworzą pocztówkowy pejzaż.
Jednakże miasto liczy dziś 10 pól golfowych, w tym 2 w samym gaju palmowym i dziesiątki innych czekające na pozwolenie, nawet jeśli wykorzystują dużo wody.
Sukces turystyczny tego miejsca spowodował, że słynny Club Med buduje się z trzema basenami i swoim polem golfowym wewnątrz gaju palmowego.
Silny kontrast z tym kto sobie przypomina, że nazwa tego miasta, utworzonego w 1062 roku i zbudowanego przez Youseffa Ibn Tachfina, pierwszego władcy Almorawidów zachęca do marzeń.
„Marrakesz” pochodzi od berberyjskiego słowa „amour” który oznacza „kraj” i „Akouch” który oznacza ‘’Bóg”, co daje „ziemię Boga” czy „ziemię świętą” lub według innej lokalnej dialektyki „ziemię przejazdu”.
Ten sen wydaje się ukradziony w dobie, gdy miasto liczy ponad milion mieszkańców z olbrzymią liczbą hoteli, mnóstwem basenów i riad (tradycyjnych domów budowanych wokół wewnętrznego podwórza).
Część riad zostało kupionych i odnowionych przez rdzennych Marokańczyków i bogatych obcokrajowców popychając warstwy mniej faworyzowane populacji ku wnętrzowi miasta. Ten smutny stan rzeczy wywołuje coraz bardziej liczne uczucie żalu i nostalgii mieszkańców gaju palmowego.
„ Źródło przechodziło nawet tutaj, gdzie stoję. Przedtem był strumień. Było źródło tutaj, inne obok. W każdym miejscu wychodziły źródła. Ale od dnia, kiedy oni rozpoczęli konstruować wille i hotele woda odeszła.To koniec” - oburza się Boujemaa, mieszkaniec gaju palmowego.
Na szeroką skalę plan został stworzony dla ochrony oazy przez władze lokalne w 2007 roku, z celem zasadzenia 430 tysięcy palm w ciągu roku.
„Dzięki zakładowi przerobu zużytej wody, otwartej w 2010 roku i studni, które już funkcjonują, duże ilości wody będą dostępne”- precyzuje Abdelilah Mdidech, dyrektor programu ochrony gaju palmowego, pilotowanego przez „Fundację Mohammeda VI dla środowiska”.
Setki robotników jest codziennie aktywnych, aby zasadzić nowe palmy i utrzymać te, które się starzeją. „Mamy już 415292 młode palmy(...) i tutaj sadzonki dobrze rosną, z zielonymi liśćmi i dobrą koroną"- dodaje M. Mdidech.
Ten ostatni jest realistą ale optymistycznym: „Wiem, że nie mamy środków, zwłaszcza jeśli chodzi o wodę, aby zrobić z tego bujny gaj palmowy. Trzeba być realistą”.
„Ale dzięki temu projektowi, mogę powiedzieć, że oaza zostanie uratowana. Jestem optymistą”.
tłumaczenie z dnia 14.11.11 z fr ze strony: http://fr-ca.actualites.yahoo.com/maroc-la-palmeraie-marrakech-menacée-par-les-excès-222602146.html
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz